بسم‌الله الرحمن الرحيم
خبر امضاء قرارداد صلح ميان الهام علي‌اف و نيکول پاشينيان که ديروز جمعه در واشنگتن صورت گرفت، با قطع نظر از محتواي آن، از دو نظر براي ايران قابل تأمل است. اول اينکه صلح ميان جمهوي آذربايجان و ارمنستان به جاي آنکه با ميانجيگري ايران برقرار شود چرا بايد به ابتکار آمريکا نيازمند باشد؟ و دوم اينکه ضعف ديپلماسي ما به آمريکا فرصت داده است با راهکار سياسي به دالان زنگزور دست پيدا کند و به راحتي همسايه ديوار به ديوار ايران در منطقه حساس شمال غرب شود.
درباره ضعف ديپلماسي ايران سخنان زيادي داريم که فقط بخشي از آنها را به مناسبت امضاء قرارداد ميان جمهوري آذربايجان و ارمنستان يادآور مي‌شويم بدان اميد که راهي براي جبران اين ضعف مفرط باز شود.
1- در آخرين سال رياست جمهوري دونالد ترامپ در دور اول، زماني که توطئه عادي‌سازي روابط اعراب و اسرائيل تحت عنوان «پيمان ابراهيم» در حال اجرا بود، به دستگاه ديپلماسي کشورمان که در آن زمان هنوز در اختيار دولت دوازدهم بود تذکر داديم و دادند که رژيم صهيونيستي با حمايت دولت ترامپ در حال محاصره اطلاعاتي و امنيتي ايران از طريق گسترش نفوذ خود در امارات و بحرين و حضور در جنوب خليج فارس است. از همان زمان به بعد بارها تأکيد کرديم که ما بايد با ديپلماسي قوي با اين توطئه برخورد کنيم ولي اقدامي صورت نگرفت و صرفاً شاهد رجزخواني‌هائي با زبان تهديد بوديم که اگر اسرائيل چه کند ما چه خواهيم کرد!
2- تحرکات مستمر رژيم صهيونيستي در مرزهاي شمال غرب کشورمان از چندين سال قبل کاملاً مشهود بود. زنگ خطر تهديدهاي مربوط به اين تحرکات را نيز در همان زمان به صدا درآورديم و بسياري از صاحبنظران هشدارهاي پياپي دادند ولي اقدام قابل توجهي در عرصه ديپلماسي براي مقابله با اين توطئه نيز صورت نگرفت.
3- با مسلط شدن طالبان بر افغانستان که در چارچوب معاهده دوحه ميان آمريکا و اين گروه صورت گرفت، اخطارهاي پياپي داديم که حاکميت طالبان بر افغانستان توطئه‌اي خطرناک براي تکميل محاصره ايران توسط آمريکا و رژيم صهيونيستي است و ما بايد با اين توطئه با هوشياري کامل مقابله کنيم. در همان زمان، تمام کساني که درباره توطئه طالبان هشدار مي‌دادند بر اين نکته هم تأکيد مي‌کردند و ما هم بارها در سرمقاله‌هاي روزنامه جمهوري اسلامي تکرار کرديم که راه مقابله تکيه بر ديپلماسي قوي و هوشمندانه است ولي توجهي به اين هشدارها نشد. ايکاش فقط مبتلا به بي‌توجهي بوديم، متأسفانه دولت سيزدهم درهاي کشور را به روي اتباع افغانستاني باز کرد، روزي چند هزار ويزا به آنها داد و هر روز هزاران نفر هم بدون ويزا وارد ايران شدند و در بخش‌هائي از کشورمان بافت جمعيتي را تغيير دادند. علاوه بر اين، رسانه ملي و ساير رسانه‌هاي وابسته به دولت سيزدهم با تمام امکانات مشغول تطهير طالبان شدند و دولتمردان هم ضمن همراهي در طرح تطهير براي اين گروه تسهيلات خارق‌العاده فراهم کردند بطوري که حکومت خودخوانده و به رسميت شناخته نشده طالبان صاحب تمام امتيازات ديپلماسي از سفارت و کنسولگري گرفته تا حضور در ديدارها با مقامات عالي جمهوري اسلامي و تا روابط تجاري گسترده شد و کار به جائي رسيد که وزير خارجه دولت چهاردهم نيز با ارتکاب يک خطاي بزرگ سياسي به کابل سفر کرد و بدون هيچ دستاوردي به تهران برگشت در حالي که طالبان نه حقابه ايران از هيرمند را داد و نه درباره ساير مطالبات قانوني ايران کوچک‌ترين انعطافي نشان داد!
4- و اکنون با ورود دولت ترامپ به ماجراي ارمنستان و جمهوري آذربايجان، آمريکا هم براي حضور در مرزهاي شمال غربي ما به رژيم صهيونيستي ضميمه شده است. درباره نفوذ گسترده صهيونيست‌ها در جمهوي آذربايجان نيز سال‌هاي متمادي هشدارهاي زيادي داديم و دادند ولي اصحاب ديپلماسي، از خواب سنگينشان بيدار نشدند. حتي جنگ 12 روزه که رژيم صهيونيستي با استفاده از خاک اين کشور براي حمله به ايران استفاده کرد نيز ديپلماسي ما را تکان نداد!
مهم‌ترين سؤال اين روزها اينست که خواب سنگين ديپلماسي ما تا چه وقت ادامه خواهد داشت؟ محاصره در حال تکميل شدن است، آيا زمان جبران ضعف ديپلماسي فرا نرسيده است؟
