کارون؛ نماد وحدت و رنگين‌کمان اقوام، زندگي و پويايي خوزستانکارون، اين رود سترگ و پرخروش، از کوه‌هاي بختياري و حوالي ايذه راهي دشت‌هاي خوزستان مي‌شود و تا رسيدن به خليج فارس، حيات و سرزندگي را در مسير خود مي‌پراکند. هيچ رودخانه‌اي در ايران به اندازه کارون با تاريخ، تمدن و زندگي مردم گره نخورده است. در کناره‌هاي اين رود، اقوام گوناگون وبزرگ خوزستان چون ــ بختياري، عرب، فارس، لر و ديگران ــ قرن‌ها در کنار هم زيسته‌اند و کارون همچون نخ تسبيح، وحدت و همبستگي آنان را پاس داشته است.کارون نه تنها آبادي و کشاورزي را رونق داده، بلکه بستري براي تجارت و اقتصاد، و زمينه‌اي براي پيدايش تمدن‌هاي کهن بوده است. از شوشان باستاني تا روزگار معاصر، اين رود نماد پويايي و حرکت است. در آوازهاي محلي، در شعرها و در دل‌هاي مردم، کارون هميشه زنده و جاري است.اما امروز، کارون کمي دلگير به نظر مي‌رسد. آلودگي‌ها، کم‌آبي، و بي‌توجهي‌ها بر چهره زلالش سايه انداخته‌اند. اين رود که روزي نماد زندگي بود، اکنون نيازمند زندگي دوباره است. وظيفه همه ماست که با همت، تلاش، و نگاه فرهنگي و زيست‌محيطي، دوباره شادي را به کارون بازگردانيم و آن را به جايگاه گذشته‌اش برسانيم.کارون تنها يک رود نيست؛ او حافظه مشترک مردمان خوزستان است، رنگين‌کماني از فرهنگ‌ها و صداها که در کنار آب زلالش ريشه دوانده‌اند. پاسداشت کارون، پاسداشت وحدت، تاريخ و هويت مردماني است که هزاران سال در سايه‌اش زيسته‌اند. اين رود، اگر دوباره زنده شود، نه تنها خوزستان، که ايران را به فردايي روشن‌تر خواهد رساند.* منوچهربرون
