يک جام کافا با 3 جام آسيا برابر يک گوني طلاي جهان و المپيکفاصله کشتي‌گيران با فوتباليست‌ها، تفاوت بي

يک جام کافا با 3 جام آسيا برابر يک گوني طلاي جهان و المپيکفاصله کشتي‌گيران با فوتباليست‌ها، تفاوت بين حرف و عمل استخبر ورزشي - همزماني ناکامي تيمهاي ايراني در آسيا با درخشش کشتي‌گيران ايران در عرصه جهاني، بار ديگر بازار مقايسه بين کشتي‌گيران و فوتباليست‌ها را داغ کرده است.درست در روزهايي که نمايندگان فوتبال ايران در آسيا با نتايج تحقير‌کننده روحيه فوتبال دوستان را به پايين‌ترين سطح خود رسانده بودند، کشتي‌گيران با افتخارآفريني و درخشش در مسابقات جهاني پرچم ايران را بالا بردند.اين سال‌ها که عليرضا دبير به فدراسيون کشتي آمده، توانسته دغدغه معاش قهرمانان را برطرف و با پرداخت پاداش‌هاي مناسب، سر و ساماني به زندگي ورزشکاران رشته اول ايران بدهد. اما هنوز يک کشتي‌گير با گرفتن مدال طلاي جهان فقط 3 ميليارد تومان پاداش مي‌گيرد که رقم قرارداد يک بازيکن معمولي در سطح چهارم فوتبال ايران است.15 کشتي‌گير از 20 نماينده ما در مسابقات جهاني مدال گرفتند و پرچم ايران را بالا بردند. در ميان آنها جوان 18 ساله‌اي بود که تا همين چندي قبل کنار خيابان دست فروشي مي‌کرد. در ميان آنها جواني بود که در خانه برادري مريض دارد و پدرش که کارگر روزمزد است، توان پرداخت هزينه‌هاي درمان او را ندارد...اين شب‌ها که دوربين صدا و سيما به خانه کشتي‌گيران رفته، سادگي زندگي آنها و خواهر و برادران و پدر و مادرانشان دستمايه شوخي‌ها شده است. اما از دل همين خانواده‌ها، اين قهرمانان بيرون آمدند که در دنيا نظير ندارند. هر جاي دنيا باشند مجسمه آنها را از طلا مي‌سازند اما...نگاه کنيد به اشک‌هاي قهرمانان ما روي سکو، آنها که مدال نقره و برنز دنيا را گرفتند اما سرشان مقابل خبرنگار و دوربين پايين بود و مدام از مردم عذرخواهي مي‌کردند. مگر مي‌شود اين ستاره‌هاي درخشان را با مقواهاي فوتبالي که هفت گل از تيم عربي خورده و از مردم و خبرنگاران و رسانه‌ها طلبکارند، مقايسه کرد؟!مقايسه فوتباليست‌ها -با قراردادهاي بالاي 100 ميليارد در يک سال- با اين ستاره‌ها، توهين به روح ورزشکاري و مرام پهلوانيست. البته که در ميان فوتباليست‌ها هم انسان‌هاي شايسته و لايق کم نيست، اما خروجي فوتبال در تمام سال‌هاي بعد از انقلاب فقط يک جام کافا در سطح بزرگسالان ملي و سه جام قهرماني استقلال، پاس و پرسپوليس در باشگاه‌هاي آسيا بوده است.اما کشتي گيران هر سال يک گوني مدال به ايران مي‌آورند و باز هم از مردم طلبکار نيستند. تفاوت بين کشتي‌گير و فوتباليست؛ فاصله بين شعار و عمل است، آنها که شعار احترام مردم و بخاطر هوادار و تعصب به پيراهن را مي‌دهند اما کشتي‌گيران، در عمل براي مردم و کشور جان مي‌دهند. آن هم در رشته‌اي که فقط يک جلسه تمرينش به اندازه يکسال مسابقه فوتبال فشار دارد...