شهيده ياسمين باکوئيفعال علمي و دانشگاهي که در غبار جنگ به خاموشي گراييدفعال رسانه‌اي علمي ودانش آموخ
شهيده ياسمين باکوئيفعال علمي و دانشگاهي که در غبار جنگ به خاموشي گراييدفعال رسانه‌اي علمي ودانش آموخته ممتاز شهيده ياسمين باکوئي کتريمي، فروغي که در غبار جنگ به خاموشي گراييد و داغي بر دل دانشگاه شريف و جامعه رسانه‌اي علمي وپژوهشي شد.خبر پرپر شدن ياسمين باکوئي، دانش‌آموخته ممتاز و آتيه‌دار مقطع ارشد مهندسي کامپيوتر دانشگاه صنعتي شريف، همراه با عزيزانش در منزل شخصي، موجي از غم و حيرت را در کالبد جامعه دانشگاهي و به‌ويژه آشيانه "شريف" پديد آورد. نام "ياسمين باکوئي" اکنون نه صرفاً يادآور جواني کوشا و باهوش است، بلکه نمادي از فاجعه‌اي بي‌رحمانه شده که در کوران آشوب و ويراني، ستاره‌اي پرفروغ را در اوج شکوفايي به کام نيستي کشاند.ياسمين، دختري بود آرام‌خو و بانزاکت که با لبخند هميشگي و سيمايي آکنده از آرامش، در دل هم‌دوره‌اي‌ها و استادانش جايگاهي ويژه داشت. دکتر شاهين حسابي، استاد راهنماي او و از دانشياران دانشگاه صنعتي شريف، با آهنگي توأم با ستايش و حسرت، از دوران کوتاه، اما پربار اين دانشجوي سخت‌کوش سخن مي‌گويد. او ياسمين را از برترين دانشجويان خود مي‌داند که از حيث علمي نهايت تلاش را مي‌کرد و از جنبه اخلاقي بي‌همتا بود. حسابي با يقين مي‌گويد: "هيچ‌کس کوچکترين گله‌اي از او در دل نداشت."ياسمين باکوئي، در آستانه نگارش پاياني رساله ارشدش در حوزه اينترنت اشيا (IOT) و بهينه‌سازي بهره‌وري از دستگاه‌هاي متصل به اين فناوري بود. پروژه‌اي که با جديت و پشتکار بي‌حد، گام‌هاي نهايي خود را برمي‌داشت و ياسمين مصمم بود تا در تابستان 1404 فارغ‌التحصيل شود و رويا‌هاي خود را براي خدمت به سرزمينش به واقعيت بدل کند. او تمام وقت خويش را وقف تحصيل و پژوهش کرده بود و حتي در ايام پرالتهاب اخير، با وجود آغاز هجوم‌ها، پيگير کارش بود و از طريق ايميل با استاد خود در ارتباط بود تا جلسات آنلاين را برگزار و پروژه را به سرانجام رساند. اين دلسوزي و وفاداري به دانش، نشاني از روحي بلند و شخصيتي متعهد بود که افسوس که در اين مسير، ناتمام ماند.آنچه ياسمين را در حافظه دوستان و اساتيدش جاودانه ساخت، تنها ذکاوت علمي‌اش نبود، بلکه سيرت آرام، نجيب و باوقار او بود. دکتر حسابي، برجسته‌ترين ويژگي ياسمين را چنين شرح مي‌دهد: "همواره تبسمي ملايم بر چهره‌اش نقش بسته بود و اين لبخند و آرامش، به عنوان نشان ياسمين در ميان هم‌شاگردي‌هايش شناخته مي‌شد." او از منظر ادب و سلوک، ورد زبان همگان بود و اين خصال، او را به گوهري کمياب در ميان هم‌رديفانش تبديل کرده بود.علي‌رغم اينکه ياسمين دختر دکتر علي باکوئي، دانشمند برجسته هسته‌اي، بود، او ترجيح مي‌داد با تلاش و کوشش خويش شناخته شود و هرگز از نام پدرش براي پيشبرد اهدافش سود نمي‌جست. اين سکوت و متانت، جلوه‌اي ديگر از شخصيت مستقل و خودساخته او را به نمايش مي‌گذاشت.خبر شهادت ياسمين، دانشگاه شريف را در شوکي عميق فرو برد. دکتر حسابي لحظه شنيدن اين رويداد تلخ را اينگونه بازگو مي‌کند: "يکي از دانشجويان با من تماس گرفت و گفت ياسمين چند روزي است در فضاي مجازي فعاليتي ندارد. کنجکاو شدم و در ميان اخبار ديدم فردي با اين نام به همراه خانواده‌اش جان باخته است. با تطبيق سوابق و داده‌هاي دانشجويي، متوجه شدم که مشخصات درگذشتگان با اطلاعات خانوادگي ياسمينِ دانشجوي شريف همخواني دارد. بلافاصله چندين بار با تلفن همراه ياسمين تماس گرفتم؛ خاموش بود و اين مهر تأييدي بود بر اين حقيقت دردناک که او ديگر در کنار ما نيست."اين خبر، تمام اعضاي دانشکده را به شدت متأثر ساخت و در ميان استادان، همگي از منش نيکو و نجابت ياسمين ياد کردند. دوستان ياسمين نيز که اين روز‌ها به دليل شرايط بحراني به صورت حضوري با هم ديداري نداشتند، در نامه‌ها و پيام‌هايشان از بهت و غمي عميق سخن گفتند. ياسمين براي آنها نه تنها هم‌کلاس، بلکه نوري درخشان بود که با حضور آرامش‌بخش خود، فضاي دانشگاه را روشن مي‌ساخت.دکتر حسابي با دلي پر از اندوه مي‌گويد: "ياسمين دختري بود که مي‌توانست آينده‌اي روشن براي کشورش بسازد. شهادتش خسارتي جبران‌ناپذير براي همه ماست." اين فاجعه نه تنها به معناي از دست دادن يک دانشجوي ممتاز است، بلکه نمادي از دست رفتن سرمايه‌اي انساني گرانبها و آرزو‌هاي ناتمام يک جوان براي فرداي ايران است. ياد ياسمين باکوئي، همواره در آسمان "شريف" به عنوان نوري ابدي خواهد تابيد.شهيده ياسمين باکويي کتريمي اهل تهران واصالتا مازندراني (بخش دودانگه شهرستان ساري) بود که در حمله اسراييل به منطقه نارمک تهران همراه با پدر و مادر و برادرش آرمين به شهادت رسيد.شهيده ياسمين باکويي کتريمي، متولد 1381 تهران ودانشجوي نخبه ارشد دانشگاه شريف بود که در حمله اسراييل به تهران همراه با پدر و مادر و برادرش آرمين به شهادت رسيد. «آرمين باکويي کتريمي» 16 ساله و دانش‌آموزنخبه رشته تجربي، و پدر ياسمين (علي باکويي کتريمي) دانشمند هسته‌اي بود. *علي اعظم اصغري قاجار*علي‌رغم اينکه ياسمين دختر دکتر علي باکوئي، دانشمند برجسته هسته‌اي، بود، او ترجيح مي‌داد با تلاش و کوشش خويش شناخته شود و هرگز از نام پدرش براي پيشبرد اهدافش سود نمي‌جست*شهيده ياسمين باکويي کتريمي، متولد 1381 تهران ودانشجوي نخبه ارشد دانشگاه شريف بود که در حمله اسراييل به تهران همراه با پدر و مادر و برادرش آرمين به شهادت رسيد.«آرمين باکويي کتريمي»16ساله و دانش‌آموزنخبه رشته تجربي،وپدرياسمين(علي باکويي کتريمي) دانشمند هسته‌اي بود
