فرصت‌طلبان، آفت بزرگ نهضت‌هاي اسلامياستاد شهيد آيت‌الله مرتضي مطهري... رخنه و نفوذ افراد فرصت‌طلب در
فرصت‌طلبان، آفت بزرگ نهضت‌هاي اسلامياستاد شهيد آيت‌الله مرتضي مطهري... رخنه و نفوذ افراد فرصت‌طلب در درون يک نهضت از آفت‌هاي بزرگ هر نهضت است. وظيفه بزرگ رهبران اصلي اينست که راه نفوذ و رخنه اينگونه افراد را سد نمايند. هر نهضت مادام که مراحل دشوار اوليه را طي مي‌کند سنگينيش بر دوش افراد مؤمن مخلص فداکار است، اما همين که به بار نشست و يا لااقل نشانه‌هاي بار دادن آشکار گشت و شکوفه‌هاي درخت هويدا شد، سر و کله افراد فرصت‌طلب پيدا مي‌شود. روز به روز که از دشواري‌ها کاسته مي‌شود و موعد چيدن ثمر نزديک‌تر مي‌گردد، فرصت‌طلبان محکم‌تر و پرشور‌تر پاي علم نهضت سينه مي‌زنند تا آنجا که تدريجا انقلابيون مؤمن و فداکاران اوليه را از ميدان به در مي‌کنند.اين جريان تا آنجا کليت پيدا کرده که مي‌گويند: "انقلاب فرزندخور است" گويي خاصيت انقلاب اينست که همين که به نتيجه رسيد فرزندان خود را يک يک نابود سازد. ولي انقلاب فرزند خور نيست، غفلت از نفوذ و رخنه فرصت‌طلبان است که فاجعه به بار مي‌آورد. جاي دوري نمي‌رويم. انقلاب مشروطيت ايران را چه کساني به ثمر رساندند؟ و پس از به ثمر رسانيدن چه چهره‌هايي پست‌ها و مقامات را اشغال کردند؟ و نتيجه نهايي چه شد؟سردار ملي‌ها و سالار ملي‌ها و ساير قهرمانان آزادي‌خواه، همه به گوشه‌اي پرتاب شدند و به فراموشي سپرده شدند و عاقبت با گرسنگي و در گمنامي مردند، اما فلان الدوله‌ها که تا ديروز زير پرچم استبداد با انقلابيون مي‌جنگيدند و طناب به گردن مشروطه‌چيان مي‌انداختند، به مقام صدارت عظمي رسيدند و نتيجه نهايي، استبدادي شد به صورت مشروطيت.فرصت‌طلبي تأثير شوم خود را در تاريخ صدر اسلام نشان داد در دوره عثمان، فرصت‌طلبان جاي شخصيت‌هاي مؤمن به اسلام و اهداف اسلامي را گرفتند، طريدها وزير شدند و کعب‌‌الاحبارها مشاور و اما ابوذرها و عمارها به تبعيدگاه فرستاده شدند و يا در زير لگد مچاله شدند.چرا قرآن کريم ميان انفاق و جهاد قبل از فتح مکه و انفاق و جهاد بعد از فتح مکه و در حقيقت ميان مؤمن منفق مجاهد قبل از فتح و مؤمن منفق مجاهد بعد از فتح فرق مي‌گذارد: «لايستوي منکم من انفق من قبل الفتح و قاتل، اولئک اعظم درجة من الذين انفقوا من بعد و قاتلوا و کلا وعدالله الحسني والله بما تعملون خبير»؛ «آنان که پيش از فتح انفاق و جهاد کردند (با ديگران) همانند نيستند. آنان از نظر درجه بزرگترند از کساني که بعد از فتح انفاق و جهاد کردند و خداوند به همه وعده نيکي داده و خداوند به آنچه مي‌کنيد آگاه است.» (حديد/ 10)سر مطلب واضح است. پيش از فتح مکه هر چه بود دشواري و تحمل مشقت بود، ايمان‌ها خالص‌تر و انفاق‌ها و جهادها بي‌شائبه‌تر و از روحيه فرصت‌طلبي دورتر بود، بر خلاف انفاق و جهاد بعد از فتح که در آن حد از بي‌شائبگي نبود. همچنين قرآن درباره مجاهدين اولين مي‌فرمايد: بيست نفر شما برابر با دويست نفر از کافران است. ولي همين که عناصر ديگر که هنوز روح اسلامي کاملا در آنها دميده نشده بود و دقيقا مؤمن به اهداف انقلاب اسلامي نبودند وارد شدند - و در آن هنگام مي‌شد اسلام را يک فرصت تلقي کرد - مي‌گويد صد نفر شما با دويست نفر دشمن برابري مي‌کند...منبع – نهضت‌هاي اسلامي در صد ساله اخير- صفحه 92-94
